Hipokaliemia, a nagłe zatrzymanie krążenia

Gdy w naszym organizmie zaczyna brakować potasu, mówimy o pojawieniu się hipokaliemii. O łagodnej świadczy spadek jonów potasu poniżej 3,5 mmol/litr surowicy krwi. Lekka postać objawia się z reguły zmęczeniem, pojawianiem się skurczów w obrębie różnych części ciała. Zdarza się również, że występuje przy tym niepokój oraz przyspieszone tętno (silne uczucie kołatania serca). Warto mieć na uwadze fakt, że im mniej potasu, tym dokuczliwe objawy coraz bardziej się nasilają.

Ciężka postać hipokaliemii występuje, gdy stężenie jonów potasu spada poniżej 2,5 mmol/litr surowicy krwi. Jej powikłania są zdecydowanie groźniejsze dla organizmu, ponieważ przy tak niskiej zawartości potasu we krwi możemy się spodziewać niewydolności oddechowej,
a także ciężkich zaburzeń rytmu serca (różnego rodzaju częstoskurcze, bloki przedsionkowo-komorowe). Wynika to z tego, że zmniejszona ilość potasu ma realny wpływ na przesyłanie impulsów elektrycznych odpowiedzialnych za pobudzenie mięśnia sercowego do skurczu. W skrajnych przypadkach hipokaliemia może doprowadzić nawet do migotania przedsionków oraz komór, a w rezultacie do nagłego zatrzymania krążenia.

W zapisie EKG przy narastającej i zagrażającej życiu hipokaliemii charakterystyczne będzie pojawienie się załamku U oraz spłaszczenie, a nawet całkowite wypłaszczenie załamków T. Oprócz tego, w najcięższych przypadkach widoczne będą szerokie zespoły QRS (VT), stanowiące jeden z pierwszych mechanizmów nagłego zatrzymania krążenia.