Hipotermia i odmrożenia

Według definicji hipotermią nazywamy spadek temperatury centralnej ciała poszkodowanego poniżej 35 °C. Najbardziej narażone na hipotermię są osoby, które zbyt długo przebywały na mrozie, nie dostosowując ubioru do warunków pogodowych, wpadły do zimnej wody, stały się ofiarą wypadku lub zbyt długotrwałego wysiłku fizycznego oraz te pod wpływem alkoholu i innych substancji odurzających. Gdy mówimy o hipotermii, możemy wyróżnić aż cztery jej stopnie. Pierwszy z nich – HT1 – objawia się temperaturą od 35 do 32 stopni, poszkodowany jest przytomny, występują silne dreszcze, a powłoki skórne mogą być blade i miejscowo zasinione. Przy drugim (HT2) temperatura spada do 28 stopni, a kontakt z ofiarą może być utrudniony przez jej zdezorientowanie czy senność. Zdecydowanie bardziej niebezpieczny jest stopień trzeci (HT3) – nasz poszkodowany będzie wtedy nieprzytomny, oddech wolny, płytki a skóra lodowata. To stan, w którym w każdej chwili może dojść do nagłego zatrzymania krążenia. O czwartym stopniu (HT4) mówimy wtedy, gdy nie jesteśmy w stanie rozpoznać oznak krążenia, nie ma oddechu, serce kompletnie nie pracuje, a temperatura centralna spadła już poniżej 24 °C. Jak się jednak okazuje, nawet z tej najcięższej hipotermii można wyjść cało. Mowa tu oczywiście o przypadku pani Katarzyny, która po 6-godzinnej reanimacji została wyprowadzona z hipotermii. Wywiad z nią przeczytasz tutaj.