Zostawić serce na ziemi - dawca narządów

Transplantacji narządów można się poddać nie tylko po śmierci, ale również za życia. Możemy zostać dawcą narządów, jeżeli wyrazimy na to zgodę, ale również, jeżeli nasze życie nie będzie narażone w ten sposób. Jednocześnie są to świadczenia nieodpłatne. Za życia możemy oddać do przeszczepu nerkę, segment wątroby czy szpik kostny. 

Większość narządów pobiera się jednak od osób zmarłych, ze stwierdzoną śmiercią mózgu, u których nie było już możliwości dalszego leczenia i walki o jej życie jak również, które nie wyraziły sprzeciwu za życia. 

Każdy z nas po śmierci jest potencjalnym dawcą organów – reguluje to polskie prawo, a dokładnie ustawa z dnia 1 lipca 2005 roku o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów. Lekarz informuje rodzinę lub osoby, pod których opieką był zmarły o śmierci i zamiarze pobrania narządów. 

Samo pobranie narządów do przeszczepu odbywa się poprzez operację chirurgiczną z należytym szacunkiem do zmarłego. Pobierane są jedynie zdrowe narządy, które wcześniej były przebadane pod kątem wykluczenia przekazania potencjalnej choroby biorcy przeszczepu. 

Istnieje możliwość sprzeciwu co do oddania narządów pośmiertnie. Reguluje to Oświadczenie Woli, która po wypełnieniu jest niezbędną informacją i należy mieć ją ze sobą, razem z dokumentami osobistymi, takimi jak dowód osobisty czy prawo jazdy. Oświadczenie Woli jest informacją, której nie trzeba nigdzie zgłaszać ani rejestrować – wystarczy, abyśmy mieli ją przy sobie lub poinformowali i przekazali takową naszej rodzinie, lub bliskim. Oświadczenie Woli można znaleźć na stronie poltransplant.org.pl/ow.html.