W wielu miejscach można znaleźć automatyczne defibrylatory zewnętrzne (AED), czyli sprzęt ratujący życie w sytuacji nagłego zatrzymania krążenia.
Jego użycie polega na wykonywaniu poleceń, które wydaje urządzenie. Każdy defibrylator AED dokonuje analizy rytmu serca, decyduje o defibrylacji i kieruje akcją resuscytacyjną do przyjazdu Zespołu Ratownictwa Medycznego. Wydaje się proste? I takie właśnie jest.
Defibrylator AED – co to jest?
Skrót AED to skrót od angielskiego Automated External Defibrillator, co oznacza Automatyczny Defibrylator Zewnętrzny. Jest to intuicyjne urządzenie medyczne, które za pomocą impulsu elektrycznego, o odpowiednio dużej energii, jest w stanie przywrócić prawidłową pracę serca u osoby w stanie nagłego zatrzymania krążenia. Defibrylator ocenia rytm serca i zaleca wyładowanie tylko wówczas, gdy będzie ono miało szansę pomóc. Nie ma możliwości, aby osoba udzielająca pomocy wygenerowała impuls, kiedy nie będzie on potrzebny. Z tego względu użycie defibrylatorów przez świadków zdarzenia jest całkowicie bezpieczne.
Na czym polega defibrylacja?
Podczas nagłego zatrzymania krążenia serce nie pracuje w sposób prawidłowy i nie może prawidłowo pompować krwi. Defibrylator AED po wykonanej analizie rytmu serca (podstawowym badaniu akcji serca), może zalecić dostarczenie impulsu elektrycznego, powodując restart pracy serca.
AED zaleci dostarczenie impulsu elektrycznego TYLKO w sytuacji, kiedy naprawdę jest to potrzebne. Jeśli rytm serca będzie prawidłowy lub też będzie takim rytmem, w którym defibrylacja nie jest wskazana – urządzenie nie zaleci wyładowania. To oznacza, że używając defibrylatora nie jesteśmy w stanie wyrządzić krzywdy poszkodowanemu, możemy mu jedynie pomóc!
Jak użyć AED?
Najważniejsze – włączyć urządzenie AED. Od razu po włączeniu, defibrylator zacznie instruować nas, co powinniśmy zrobić, więc słuchajmy go uważnie i wykonujmy polecenia.
- Każdy defibrylator ma podłączone elektrody i naszym zadaniem jest umieścić je (przykleić) na odsłoniętej klatce piersiowej poszkodowanego. Miejsca te są jasno określone za pomocą ilustracji na każdej elektrodzie. Ważne, aby skóra poszkodowanego była sucha, czysta i ogolona.
- Po wykryciu dobrze przyklejonych elektrod defibrylator rozpocznie badanie serca i określi czy defibrylacja jest wskazana, czy też nie. Jeśli okaże się, że defibrylacja jest potrzebna, urządzenie samoczynnie przygotuje się do jej wykonania, po czym zasygnalizuje konieczność wykonania wyładowania poprzez wciśnięcie przycisku.
Możemy spotkać defibrylatory półautomatyczne i automatyczne. Różnią się one sposobem podania impulsu defibrylacyjnego – poprzez naciśnięcie przycisku lub samoczynnie przez urządzenie.
- Po upewnieniu się, że nikt nie dotyka poszkodowanego, wciskamy przycisk wyładowania (defibrylatory półautomatyczne),spowoduje to natychmiastowe dostarczenie impulsu elektrycznego do serca.
- Po wykonaniu defibrylacji osoba udzielająca pierwszej pomocy powinna jak najszybciej powrócić do wykonywania uciśnięć klatki piersiowej, czyli RKO.
- Defibrylator co dwie minuty będzie ponownie wykonywał analizę rytmu serca i podejmie decyzję, czy jest konieczna kolejna defibrylacja.
- Jeżeli AED nie zaleci defibrylacji, osoba udzielająca pomocy powinna jak najszybciej powrócić do wykonywania uciśnięć klatki piersiowej.
- Aż do samego pojawienia się Zespołu Ratownictwa Medycznego (ZRM) nie należy wyłączać defibrylatora AED i odklejać elektrod z klatki piersiowej poszkodowanego.
Ćwiczenie czyni mistrza – defibrylatory szkoleniowe
Żeby móc użyć defibrylatora automatycznego nie jest potrzebne wielogodzinne szkolenie. Urządzenie cały czas mówi nam co mamy zrobić. Mimo to warto wziąć udział w kursie pierwszej pomocy, który zawiera obsługę AED. Pozwoli nam to oswoić się z samym urządz
