• Nic nie jest tak ważne, jak znajomość naszego psiaka – jego zachowań, tego jak wygląda jego dzień, jak się zachowuje, gdy jest zmęczony, senny, głodny, chce się bawić, czy gdy jest przestraszony i spanikowany. Świadomość normalnych stanów u naszego pupila pomoże rozpoznać nam, gdy coś może się dziać. Kiedy zachowanie odstępuje od normy, możemy podejrzewać, że coś jest nie tak.

1. Pierwszą czynnością, którą wykonujemy, aby sprawdzić stan czworonoga, jest ocena perfuzji, czyli badanie błony śluzowej. Najlepiej spojrzeć na dziąsła, jeżeli jednak nie są dostępne, należy spojrzeć na spojówkę oka, napletek lub pochwę. Normalnym stanem będzie różowa, wilgotna błona (u szczeniąt ciemnoróżowa). 

Blada błona śluzowa oznacza zaburzenia oddychania lub anemię. To stan, w którym od razu musimy udać się do weterynarza! Nie możemy czekać ani chwili – każda minuta może zaważyć na życiu naszego psiaka! 

Innymi niepokojącymi kolorami błony śluzowej, które mogą oznaczać stany nagłe u psa, jest:

• czerwony, ceglasty – sepsa, ból, gorączka, wstrząs, hipotermia
• żółte – choroby wątroby, choroby odkleszczowe
• porcelanowe – bardzo słaba perfuzja, silna anemia
• wykrzepienia na błonie śluzowej – stan zagrożenia życia

2. Kolejnym krokiem będzie sprawdzenie nawrotu kapilarnego poprzez lekkie naciśnięcie na dziąsłach, jednak nie tam, gdzie znajduje się kieł! Jeżeli kolor powraca w przeciągu 1-2 sekund, zawartość jest prawidłowa. Jeżeli powrót następuje w krócej niż sekundę, mamy do czynienia z fazą kompensacyjną wstrząsu. Jeżeli zaś dziąsło wraca do normalności po ponad dwóch sekundach, mamy do czynienia z zaburzeniem perfuzji. 

Trzeba pamiętać, że jeżeli wykonujemy takie badanie u psa, który brał udział w wypadku komunikacyjnym, może być on w szoku i objawy mogą nie pokazać się od razu. Dlatego warto od razu udać się do kliniki weterynaryjnej na obserwację, a nie podejmować się czekania w domu. W razie nagłej potrzeby pomocy zwierzak od razu będzie pod specjalistyczną opieką.

3. Pomiar pulsu wykonujemy tylko w momencie, gdy zwierzę jest przytomne. Nie wykonujemy go u nieprzytomnych psów, ponieważ jeżeli pies traci przytomność, najprawdopodobniej nie ma on już żadnej rezerwy tlenu. Tętno sprawdzamy poprzez położenie wskazującego i środkowego palca na tętnicy udowej, lekko uciskając. Tak jak u człowieka – przytrzymujemy dłoń, z zegarkiem w ręku przez 10 sekund, licząc ilość skurczów tętnicy. Następnie wynik mnożymy przez 6, aby otrzymać wynik pulsu. Prawidłowy puls u psa jest między 60 a 140. Jeżeli tętno psa jest mniejsze niż 60 lub większe niż 160, możemy podejrzewać, że pies jest w stanie zagrożenia.

4. Ocena oddechu. Normą u psów jest 20–40 oddechów na minutę. W przypadku wysiłku oddechowego, czyli niewydolności oddechowej, pies może oddychać z częstotliwością 50 oddechów na minutę. Jeżeli do tego doszło, pamiętaj, aby zachować spokój. Zapewnij zwierzęciu dostęp do świeżego powietrza i obniż jego temperaturę, jeżeli jest za wysoka.

5. Temperatura u psa jest wyższa niż u człowieka. Norma waha się od 37,5 Co do 39 Co w zależności od wielkości i wieku psa. Jedno jest jednak pewne – stanem podgorączkowym możemy nazwać temperaturę 39 Co i wyżej. Wówczas trzeba bezzwłocznie jechać do weterynarza. Temperaturą, która zagraża życiu zwierzaka, jest 42 Co. Może dojść wówczas do uszkodzenia tkanek i śmierci. 

Nigdy nie podawaj psu ludzkich leków przeciwbólowych i zbijających temperaturę – są to substancje szkodliwe, które mogą doprowadzić do śmierci psa. Jeżeli potrzebujesz leków dla psa, udaj się do weterynarza. Dedykowanych leków dla psów nie znajdziesz w aptece.

Temperaturę u psów mierzymy tylko w jeden sposób. Umieszczamy termometr w odbycie i czekamy kilka minut. Niestety termometry bezdotykowe nie sprawdzą się w przypadku pomiaru temperatury u psów.