Tłusty czwartek za pasem, więc będziemy niemiłosiernie opychać się słodyczami podnosząc zarówno poziom cholesterolu, jak i cukru w naszym organizmie.
I wszystko w porządku, byle robić to raz na jakiś czas i jednak z umiarem. A co z tymi, którzy z regulacją cukru (nie tylko w ten dzień) mają problem i ich organizm zamiast nim mądrze zarządzać – wcale sobie z tym nie radzi i wymaga wsparcia? Musimy wiedzieć jak możemy pomóc osobom, u których wystąpił nagły spadek cukru, ponieważ to wcale nie jest trudne a przynosi szybkie i spektakularne efekty! To jak? Po pączusiu?
Cukier – paliwo organizmu
Każda komórka ludzkiego organizmu potrzebuje do życia energii, która uzyskiwana jest głównie z procesów spalania cukrów, głównie glukozy, wewnątrz naszych komórek. Tak więc bez cukru nie moglibyśmy w ogóle funkcjonować. Aby jednak glukoza mogła działać w naszych komórkach niezbędna jest insulina – pozwalająca na przyjęcie glukozy do ich wnętrza (równocześnie odpowiada także za obniżenie poziomu glukozy we krwi – glikemii). U osoby zdrowej regulacja poziomu glukozy we krwi odbywa się „automatycznie”, więc jeśli jej poziom obniży się np. pod wpływem wysiłku fizycznego – wydzielanie insuliny zostanie zmniejszone, aby stężenie glukozy znajdowało się w bezpiecznej normie. W odwrotnej sytuacji, gdy poziom glukozy we krwi się podnosi (np. po posiłku), ilość wydzielania insuliny zwiększa się, aby wprowadzić glukozę do wnętrza komórek i dostarczyć im niezbędnej energii.
Cukrzyca – wcale nie taka słodka choroba
U osób chorych na cukrzycę typu 1 mechanizm regulacyjny nie działa prawidłowo i poziom glukozy we krwi systematycznie się podwyższa, powodując szkodliwą hiperglikemię (przecukrzenie, wysoki cukier). Pacjenci, którzy mają podawaną insulinę, niestety nie mają wpływu na jej automatyczne obniżenie w przypadku spadku cukru (np. w czasie trwania wysiłku fizycznego), mogąc doprowadzić do sytuacji, w której dojdzie do niebezpiecznego obniżenie stężenia glukozy we krwi, czyli hipoglikemii (niedocukrzenie, niski poziom cukru). Cukrzyca jest chorobą, która trwa przez całe życie pacjenta – obecnie nie da się jej wyleczyć.
Hiperglikemia
Cukrzyca (typu 1) jak już wiemy charakteryzuje się hiperglikemią wynikającą z nieprawidłowego działania insuliny (lub jej braku). Jest także jedną z najczęstszych chorób przewlekłych występujących u dzieci i młodzieży.
Najczęstsze objawy, które budzą niepokój chorych kierując ich do lekarza, to:
– Wzmożone pragnienie
– Częste oddawanie moczu (także w nocy)
– Utrata wagi
Trzeba pamiętać, że przewlekła hiperglikemia powoduje uszkodzenie i niewydolność różnych narządów (oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych) w tym trzustki, która produkuje w organizmie człowieka insulinę. Brak możliwości jej wydzielania musi być kompensowany przez podawanie brakującej insuliny, stającej się wówczas lekiem ratującym życie.
Objawy hipoglikemii
O hipoglikemii, czyli niskim poziomie cukru w organizmie mówimy, gdy stężenie glukozy we krwi wynosi poniżej 70 mg/dl (3,9 mmol/l) i to niezależnie od występowania objawów klinicznych. U niektórych chorych objawy mogą nie wskazywać na chorobę, bądź w ogóle nie występować i dzieje się tak np u chorujących od  wielu lat na cukrzycę typu 1. Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia) może wystąpić najczęściej, jeśli osoba z cukrzycą: – Nic nie jadła, zjadła za mało lub wymiotowała, – Przedawkowała leki obniżające poziom cukru we krwi. Oznaki niskiego poziomu cukru we krwi mogą wystąpić szybko i obejmować: – Osłabienie, – Pocenie się, bladość skóry, – Zmianę zachowania, np. dezorientację lub rozdrażnienie, – Senność lub utratę przytomności, – Napad drgawkowy.
Pierwsza pomoc w hipoglikemii
Mimo, że chory mający spadek cukru wygląda i czuje się źle, pomoc, którą możemy udzielić jest bardzo prosta i daje szybkie efekty.
1. Jeżeli chory jest przytomny, może przełykać – posadź go i podaj mu produkt zawierający cukier (np. tabletki z glukozą, napoje wysokosłodzone, sok pomarańczowy, żelki, miękkie cukierki). Unikaj podawania kanapek, batonów, itp aby zminimalizować ryzyko zakrztuszenia.
2. Jeżeli stan chorego nie poprawi się w ciągu 15 minut, wezwij pomoc dzwoniąc pod numer alarmowy (112 lub 999).
3. Jeśli chory nie reaguje – nie podawaj nic do jedzenia ani do picia. Oceń przytomność i oddech i wezwij pomoc.
Mity o cukrzycy
1. Cukrzyca jest chorobą zakaźną.
NIE – cukrzyca nie jest chorobą zakaźną, nie można się nią „zarazić” przez jakikolwiek kontakt z osobą chorą.
2. Cukrzycę da się wyleczyć.
NIE – cukrzyca trwa przez całe życie pacjenta. Obecnie nie są znane żadne sposoby leczenia (diety, zioła, itp), które powodują zanik choroby.
3. Cukrzycy nie mogą uprawiać sportu.
NIE – cukrzycy nie muszą rezygnować z aktywności fizycznej. Po konsultacji z lekarzem jaka forma aktywności i jej częstotliwość